Yoga Diary: Day #1

Κυριακή μεσημέρι και κάθομαι επιτέλους να γράψω αυτό το πρώτο ποστ για τη γιόγκα και εμένα-εμένα και τη γιόγκα, κάτι που το προσπαθώ μέρες τώρα αλλά που ποτέ δεν καταφέρνω να το ολοκληρώσω. Κάτι οι ρυθμοί της καθημερινότητας, η κούραση, το ένα, το άλλο, κάτι οι υπερβολικές προσδοκίες από τον εαυτό μου, πάει πέρασαν οι μέρες με το κείμενο αυτό να εκκρεμεί στο μυαλό μου, μέχρι και σήμερα το μεσημέρι που, όταν η Ισιδώρα τελικά αποκοιμήθηκε, αποφάσισα να κάνω την πρακτική μου.

Είχα, λοιπόν, περίπου μια εβδομάδα να κάνω γιόγκα και όταν γενικά απέχω, είτε αυτό είναι μόνο για λίγες μέρες όπως τώρα, είτε για περισσότερο καιρό, μου κοστίζει. Ο οργανισμός μου, το σώμα μου, το μυαλό και η ψυχή μου έχουν 'εθιστεί' τόσο πολύ στη 'γιογκοζωή', με την ευρύτερη έννοια του όρου, που όταν η πρακτική λείπει από την καθημερινότητά μου απλά μου λείπει και τίποτα δεν είναι το ίδιο!

Δεν ξέρω πόσο πιο συγκεντρωμένος άνθρωπος θα ήμουν αν πχ δεν είχα το ίντερνετ στη ζωή μου, τα blogs, το facebook, το instagram, τις διαδικτυακές συζητήσεις και μοιρασιές κλπ, κλπ, κλπ ή αν κατάφερνα να σταματήσω εξολοκλήρου να σπαταλώ τη πολύτιμη ενέργειά μου και να αναλώνομαι σε ανούσια πράγματα ή και σκέψεις, πάντως -και επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω υποθετικά- με τη ζωή μου ως έχει και όσο περνάνε τα χρόνια, συνειδητοποιώ πως η γιόγκα μου είναι τόσο απαραίτητη όσο και η ίδια μου η αναπνοή, για την ακρίβεια η γιόγκα ΕΙΝΑΙ η αναπνοή μου! Το ζήτημα της αναπνοής και του πώς αναπνέουμε είναι τεράστιο στην εποχή που ζούμε -μια εποχή στην οποία τα ερεθίσματα του εξωτερικού αλλά και του εικονικού κόσμου, του κόσμου του διαδικτύου δηλαδή, στον οποίο όλοι λίγο πολύ μετέχουμε, μας πολιορκούν στενά και σε υπερπληθώρα, με τρόπο τέτοιο που εύκολα ακόμα και ο πιο δουλεμένος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος νιώθει διάσπαση της προσοχής και της συγκέντρωσής του, άγχος, εξάντληση και τελικά αποσύνδεση από το μέσα του.

Όση γνώση ή πληροφορία και αν μας προσφέρει το ίντερνετ, όση χαρά και επικοινωνία η διαδικτυακή επαφή με φίλους και γνωστούς, όση ικανοποίηση και αν βρίσκουμε, όσοι τη βρίσκουμε, στη δουλειά μας, όση αναζωογόνηση πετυχαίνουμε από τα χόμπι μας, όσο πλούτο ψυχής αποκτούμε από τα ταξίδια και τις περιπλανήσεις μας, τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί στο τέλος της ημέρας να αντικαταστήσει το θαύμα της αναπνοής μας. Η ζωή είναι υπέροχη αλλά μπορεί να γίνει ακόμα πιο υπέροχη όταν έχουμε το ενεργειακό κέντρο μας στη θέση του και άρα και μια αναπνοή ζωογόνο, πλέρια και ελεύθερη από τοξίνες και μπλοκαρίσματα. Οι fellow yogis & yoginis κατανοούν σίγουρα διαβάζοντάς με, τί ακριβώς εννοώ, οι υπόλοιποι δεν έχουν παρά να δοκιμάσουν τη μεταμορφωτική δύναμη της γιόγκα, που θα τους κάνει πιθανότατα να αλλάξουν σελίδα σε πολλά κεφάλαια της ζωής τους.

Το παραπάνω inspirational quote τα λέει άλλωστε όλα:

Yoga is taking a moment from your stressful, up-beat life 

and remembering you have a soul that needs tending to

...

Με τη γιόγκα ασχολούμαι από τα 20 μου περίπου, με την πρακτική μου να είναι απολύτως ρευστή και να μεταβάλλεται πάντα παράλληλα με τις διάφορες αλλαγές και τις εκάστοτε συνθήκες της ζωής μου. Έχω πειραματιστεί με διάφορα είδη και μαθητεύσει δίπλα σε αρκετούς δασκάλους, έχοντας λάβει από όλους τους πολύτιμες γνώσεις, αγάπη, σοφία, αλλά και ώθηση προς τη σημαντικότερη συνειδητοποίηση όλων: δεδομένου ότι θέλουμε να ζήσουμε το ταξίδι της ζωής ως μια πορεία και διαδρομή με ροή και λουσμένη από φως και θετική, κοσμική και συμπαντική ενέργεια, σε ό,τι αφορά εμάς τους ίδιους ο εαυτός μας είναι και θα είναι πάντα ο μεγαλύτερος δάσκαλός μας, εκείνος που μας συμφέρει να αφουγκραζόμαστε, να αγαπάμε, να εμπιστευόμαστε και να ακολουθούμε πέρα και πάνω απ' όλους. Ο εαυτός μας είναι εκείνος που γνωρίζει όλη την αλήθεια που χρειαζόμαστε για να αποδεχόμαστε το πριν μας, να ζούμε το τώρα μας με όλο μας το είναι και να περιμένουμε το αύριό μας με χαρά και απαλλαγμένοι από αγωνίες, υποθέσεις, φόβους. 

Ξεδιπλώνοντας λοιπόν το, σκονισμένο πολλές φορές, στρωματάκι μας και μπαίνοντας στη πρακτική της γιόγκα ερχόμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας και άρα και με τη ξεχασμένη μας αναπνοή. Και ναι, το σώμα έχει μνήμη, και η ψυχή το ίδιο, αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο συχνότερα κάνουμε πρακτική τόσο πιο συνδεδεμένοι με το μέσα μας άνθρωποι γινόμαστε και άρα τόσο πιο ελεύθερη και ωραία, υγιής και ρέουσα γίνεται η ζωή μας και η σχέση μας με τους γύρω μας, αγαπημένους, φίλους, γνωστούς, παιδιά, γονείς κλπ.

Μπορώ να γράφω ατέλειωτα για τη γιόγκα, αλλά για την ώρα σταματώ εδώ και τσουπ! με διάθεση διασποράς έμπνευσης ξεθάβω μια φωτογραφία όχι τόσο παλιά η αλήθεια είναι, αλλά περασμένης εποχής μου σε ψυχικο-ενεργειακό επίπεδο, με εμένα στο βάθος και τη φίλη και fellow yogi Αγγελική, σε μάθημα ashtanga yoga, τραβηγμένη κάπου μεταξύ 2010-2011. Τις προάλλες η Αγγελική -που τόσο πολύ μου λείπουν τα yoga session που κάναμε παρέα κάποτε και που τώρα και οι δύο στερούμαστε λόγω άλλαγμένων συνθηκών της ζωής μας- μου έστειλε και μια όμορφη μουσική για πρακτική ή γενικά για έμπνευση και σας τη στέλνω λοιπόν και αυτή με αγάπη!

σας φιλώ, xoxo & stay inspired!

Namaste