BOOK REVIEW: ΟΥΤΟΥ

Αν δεν σας το έχω ξαναπεί, σας το λέω τώρα: αγαπώ ιδιαίτερα τη νουάρ λογοτεχνία!

Πρόσφατα ολοκλήρωσα, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, την ανάγνωση του δεύτερου βιβλίου της Σάγκα Μαορί του Καρίλ Φερέ, Ούτου. Είχα διαβάσει και το πρώτο μυθιστόρημα πριν λίγα χρόνια, το Χάκα και είχα μείνει με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Πριν από το Χάκα είχα επίσης διαβάσει το Μαπούτσε καθώς και το Οι νύχτες του Σαν Φρανσίσκο του ίδιου συγγραφέα που βρήκα κυριολεκτικά συγκλονιστικά. Είχα επομένως υψηλές προσδοκίες και για το Ούτου και ευτυχώς δεν απογοητεύτηκα.

***

Ο Caryl Férey, γεννημένος στην Γαλλία το 1967, γύρισε την Ευρώπη με μοτοσυκλέτα και περιπλανήθηκε στη συνέχεια από χώρα σε χώρα, κάνοντας τον γύρο του κόσμου και καταλήγοντας στη Νέα Ζηλανδία στην οποία κιόλας διαδραματίζονται οι ιστορίες του Χάκα και του Ούτου.
Ιστορίες που περιγράφουν ιδιαίτερα βίαιες καταστάσεις σχετιζόμενες με την πολιτιστική καταστροφή των ιθαγενών Μαορί που εκδίωχθηκαν από τη γη τους, υπέστησαν τη βεβήλωση του πολιτισμού τους από τους λευκούς αποίκους και υποχρεώθηκαν να ενσωματωθούν στη νέα συνθήκη ζωής - μια διαδικασία με έντονες συγκρούσεις, μάχες, ήττες και άγριες αντιπαραθέσεις.

*

Στο Χάκα, ο Τζακ Φιτζέραλντ, αστυνομικός διευθυντής του Ώκλαντ, στοιχειωμένος από την μυστηριώδη εξαφάνιση της γυναίκας και της κόρης του, ερευνά μια σειρά άγριων δολοφονιών και μπαίνει σε επικίνδυνες περιπέτειες καθώς οι δρόμοι του αναπόφευκτα διασταυρώνονται με αυτούς του Ζίνζαν Μπι, ενός βίαιου Μαορί σαμάνου. Ο γεμάτος ερωτηματικά αυτοκτονικός θάνατος του Φιτζέραλντ αποτελεί την αφετηρία της περιπέτειας του αστυνομικού Πολ Όσμπορν, του κεντρικού ήρωα του Ούτου. Σε μια αγωνιώδη αναζήτηση της αλήθειας ο Όσμπορν, μπλέκει και αυτός με τη σειρά του, σε ένα αιματηρό γαϊτανάκι, σε ένα τούνελ βίας που μοιάζει να μην έχει έξοδο. Το σκοτεινό και γεμάτο φόνους, όργια, ναρκωτικά, βίαιες τελετουργίες, ακραίες μυστικιστικές καταστάσεις, σκηνικό φωτίζεται από μια παράλληλη αναζήτηση του ήρωά μας-την αναζήτηση του ανεκπλήρωτου έρωτα της ζωής του, τη Χάνα.

Ούτου σημαίνει εκδίκηση στη γλώσσα των Μαορί. Ο Όσμπορν κυνηγάει την εκδίκηση για τις ιστορίες του παρελθόντος και η Χάνα για την καταπάτηση του πολιτισμού και των ιδανικών της φυλής της. Κατά πόσο συναντιούνται τελικά αληθινά οι δρόμοι τους και κατά πόσο κερδίζει στο φινάλε η αγάπη, μένει ερωτηματικό μετέωρο και σχεδόν αναπάντητο, αφημένο στην κρίση και την αίσθηση του αναγνώστη. Στο τέλος-τέλος, δεν είμαι καθόλου σίγουρη πως έχει, για τον συγγραφέα ή και τον αναγνώστη, σημασία το να απαντηθεί ένα τέτοιο ερώτημα. Γιατί το Ούτου, όπως και το Χάκα άλλωστε, είναι από τα βιβλία που τα διαβάζεις κυρίως, ή έστω περισσότερο, για την ατμόσφαιρά τους και για να απολαύσεις τις αναζητήσεις των ηρώων τους, παρά για να φτάσεις οπωσδήποτε σε κάποια απάντηση, κάποιο συμπέρασμα συγκεκριμένο ή να δεις μια σαφή κατάληξη στην πλοκή. Σημασία άλλωστε, όπως σε όλα, έχει και εδώ πιο πολύ το ταξίδι, παρά ο προορισμός καθεαυτός.

***

Τόσο το Χάκα όσο και το Ούτου είναι βιβλία με γρήγορο ρυθμό, με αγωνία, με μπόλικο σκοτάδι και βία μιας που πραγματεύονται τις σχέσεις λευκών και ιθαγενών, σχέσεις εμποτισμένες με ρατσισμό και αντιπαλότητα, προλήψεις, δεισιδαιμονίες, Μαορί τελετουργικά, τρομοκρατία, φόβο και θλίψη. Ωστόσο όλο αυτό το βαρύ συναισθηματικό υπόβαθρο αντισταθμίζεται με τα στοιχεία της αναζήτησης του έρωτα και της αγάπης, με αποτέλεσμα και τα δύο αφηγήματα να είναι βαθιά ανθρώπινα και να μπορούν να αφορούν σχεδόν τον καθένα από εμάς, ακόμα και αν βρισκόμαστε μίλια μακριά από την εξωτική Νέα Ζηλανδία των μεγάλων αντιθέσεων.

Σας συστήνω τα δύο βιβλία, μα και άλλα του Caryl Férey, ανεπιφύλακτα. Προσωπικά, σιγά σιγά σκοπεύω να διαβάσω όλη τη βιβλιογραφία του, καθώς είναι ένας συγγραφέας που έχω αγαπήσει και εκτιμήσει πολύ.


Σας φιλώ με αγάπη,
αμελί❤