ΑΝΘΡΩΠΟΙ #2: ΑΡΕΤΗ ΤΖΗΡΟΥ

Καλημέρα και καλό και όμορφο μήνα!

Μάρτιος, ο πρώτος μήνας της Άνοιξης, και ήθελα να τον καλωσορίσω στο blog, ανοίγοντας την πόρτα μου σε ένα κορίτσι που αγαπώ, που εκτιμώ και που θαυμάζω για αυτό που είναι και τη διαδρομή της, το ταξίδι της και τον τρόπο που έχει στα πράγματα. Με την Αρετή Τζήρου είμαστε συνάδελφοι εδώ και πολλά χρόνια, εξ αποστάσεως κατά κάποιο τρόπο, μιας που εκείνη βρίσκεται στα γραφεία της εταιρείας μας στη Θεσσαλονίκη, ενώ εγώ στην Αθήνα, όμως μας συνδέουν κυρίως άλλα στοιχεία, όπως είναι η αγάπη μας για τη γιόγκα και το διαλογισμό και ένας κάπως spiritual τρόπος ζωής και φιλοσοφίας, μα και πολλά και διάφορα ακόμη. Η Αρετή, παράλληλα με την καθημερινή της δουλειά και άλλα που κάνει, διδάσκει γιόγκα στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα σε διάφορα workshops και ταξιδεύοντας, ανά τον κόσμο.
Εδώ λοιπόν, θα σας την συστήσω, την Αρετή, με το υπέροχο όνομα και την φωτεινή ενέργεια που αποπνέει!

1.    Ποιά είναι η Αρετή; Πες μου 5 πράγματα για τον εαυτό σου, που σου έρχονται αυθόρμητα και χωρίς πολλή σκέψη, στο νου. 5 πράγματα για εσένα, οποιαδήποτε και αν είναι αυτά, που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας!

             Αγαπώ τα αβοκάντο, χρησιμοποιώ πολύ τα χέρια μου την ώρα που μιλάω, 

             συνήθως θέλω όλα να περνούν από τα χέρια μου, τρελαίνομαι για τα ζώα και 

             τέλος κλαίω πολύ πολύ εύκολα!

1.      Αρετή μου, θέλω να μου πεις πώς ήρθε και τρύπωσε  η γιόγκα στη ζωή σου και πώς την χωράς και την προσαρμόζεις και την συνταιριάζεις και με τα υπόλοιπα πράγματα που κάνεις στη ζωή σου, επαγγελματικά ή/και ό,τι.

Με τη γιόγκα πρωτοσυναντήθηκα τον καιρό που φοιτούσα στη Φιλοσοφική Πατρών. Δεν θα σου πω ότι ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, γιατί δυσκολευόμουν αρκετά και κατά συνέπεια απογοητευόμουν. Δεν παρέδιδα τα όπλα. Λόγω του παρελθόντος μου στο μπαλέτο είχα μια σχετική ευλυγισία που με βοηθούσε, ωστόσο τίποτα παραπάνω. Συνέχισα να μαθητεύω λοιπόν σε γυμναστήρια και στούντιο για να γνωρίσω την πρακτική καλύτερα  και αμέσως μετά την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη γνώρισα τον δάσκαλό μου, Κωνσταντίνο Καραφουλίδη, που μέχρι και σήμερα ακολουθώ όσο μπορώ και είναι για μένα σημείο αναφοράς και έμπνευσης.

Όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβάνομαι ότι η γιόγκα ενυπάρχει στα πάντα, είναι κομμάτι όλων των εκφάνσεων της ζωής μας και ως τέτοιο προσπαθώ να τη βλέπω. Ο τρόπος που τρώμε, που φροντίζουμε τον εαυτό μας, που μιλάμε στους γύρω μας ή που χειριζόμαστε καταστάσεις αντανακλούν βασικές ποιότητες της γιόγκα. Επομένως η γιόγκα, για μένα, αν δεν βρίσκει πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητα γίνεται απλώς για να λέμε ότι γίνεται. Προσωπικά υπάρχουν ημέρες που το μόνο που προλαβαίνω να κάνω είναι να καθίσω για 10’ και να πάρω μερικές συνειδητές αναπνοές ή να γράψω στο ημερολόγιό μου τις σκέψεις μου. Μου αρκεί, γιατί ξέρω ότι είναι ειλικρινές και το έχω πραγματικά ανάγκη.

2.      Τι ζώδιο είσαι; Ποιό θα έλεγες ότι είναι το πιο χαρακτηριστικό ζωδιακό στοιχείο του χαρακτήρα σου;

              Λέων, Λέων, Λέων!! Και μάλιστα του πρώτου δεκαημέρου!

              Είμαι γενικά παιδί που πανεύκολα ενθουσιάζεται και γενικά στην ερώτηση 

              «Πάμε?» η απάντησή μου είναι «Ναιιιιιιι!». Άπειρες φορές τηλεφωνώ στις 

              φίλες μου γιατί μου ήρθε μια καταπληκτική ιδέα ή θυμήθηκα επιτέλους κάτι 

              που είχα ξεχάσει από καιρό. Εξυπακούεται ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις 

              τα decibel μου δεν είναι πάντα τα χαμηλότερα…

3.      Φύση ή πόλη; Μέρα ή νύχτα; Σοκολάτα ή κρέμα; Σκύλος ή γάτα; Βουνό ή  θάλασσα;

 Και γιατί;

             Πόλη, γιατί μου αρέσει να αισθάνομαι την ασφάλεια και τον παλμό της

 Νύχτα, γιατί οι ρυθμοί πέφτουν και το σώμα χαλαρώνει

 Σοκολάτα, γιατί στη ζωή μου δεν έχω δει άνθρωπο που να την αντικρύζει και   να μη χαμογελά

 ΚΑΙ σκύλος ΚΑΙ γάτα, γιατί στο μυαλό μου αυτές οι δύο ιδιοσυγκρασίες   πλασμάτων αλληλοσυμπληρώνονται

 Θάλασσα ξεκάθαρα, γιατί το μπλε της ξεδιψά το μάτι και το μυαλό

4.      Αν κέρδιζες ένα λαχείο τι θα έκανες;

Θα προσπαθούσα να ανακουφίσω την κατάσταση με τα αδέσποτα ζωάκια. Το τελευταίο διάστημα πιστεύω πως έχουμε ξεφύγει τελείως. Ομολογώ πως με πονά πολύ η ευκολία με την οποία οι άνθρωποι παρατούν ή βασανίζουν ή θανατώνουν ζώα. Σκέφτομαι πως θα οργάνωνα έναν μεγάλο όμορφο χώρο όπως ορισμένοι φωτισμένοι συνάνθρωποί μας και θα συγκέντρωνα εκεί μεγάλο αριθμό σκύλων, γατιών κι άλλων ζώων που θα είχαν ανάγκη! Να είναι χορτασμένα, ασφαλή και χαρούμενα.

5.      Μια μέρα ξύπνησες και στην τσέπη της πιτζάμας σου βρήκες ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Αποφασίζεις να πας, όπως είσαι, στο αεροδρόμιο και να φύγεις. Που επιλέγεις να ταξιδέψεις και γιατί;

Με τα μάτια κλειστά, Ινδία. Είναι ένα ταξίδι ζωής γεμάτο αρώματα, χρώματα, φιλοσοφία και ουσία που αδημονώ σύντομα να κάνω.

6.      Είσαι άνθρωπος πιο πολύ της καρδιάς, του μυαλού ή και των δύο; Τι γίνεται με αυτή τη ριμάδα την ισορροπία;

Συνηθέστατα κατευθύνομαι από την καρδιά μου. Παίρνω αποφάσεις με γνώμονα τι αισθάνομαι και πόσο θα πληγώσω τους γύρω μου αν ενεργήσω έτσι ή αλλιώς. Επαγγελματικά είμαι κέρβερος σε αυτά που πρέπει να γίνουν, να ολοκληρωθούν οπότε σε έναν βαθμό λειτουργώ και με τη λογική. Συνταγή για εξισορρόπηση ακόμα δεν έχω βρει. Θαρρώ πως ούτως ή άλλως η κάθε περίσταση είναι διαφορετική και κατ’ επέκταση η δοσολογία συναισθήματος – μυαλού επίσης μεταβαλλόμενη. Σαν Αρετή με αφορά να είμαι συνεπής χωρίς να χάνω την ευαισθησία μου, να το πω πιο σωστά…

7.      Μοιράσου μαζί μου μια πολύτιμη για σένα παιδική σου ανάμνηση.

            Θα έχω να θυμάμαι για πάντα το «μπάνιο λαστίχου». Γινόταν ανελλιπώς  

            καθημερινά γυρνώντας από τη θάλασσα τα καλοκαίρια. Λίγο πριν καθίσουμε                  στο μεσημεριανό τραπέζι μαζευόμασταν στην πίσω αυλή του σπιτιού στη     

            Μονεμβασιά και πλενόμασταν κάτω από τον ήλιο με νερό από το κλασικό, 

            πράσινο λάστιχο ποτίσματος του κήπου. Πιτσιλιές, φωνές, γέλια και μάτια που 

            τσούζουν από το σαμπουάν…

8.      Μοιράσου μαζί μου 3 μυστικά ομορφιάς σου!

           Φροντίζω να βάζω λάδι καρύδας στις άκρες των μαλλιών μου πριν βγω έξω, να  

           τρώω 5 φρούτα ημερησίως (κυρίως μήλα στα οποία έχω αδυναμία) και να          

           βάφομαι με cruelty-free προϊόντα.

9.      Τι σου αρέσει να κάνεις όταν έχεις ελεύθερο χρόνο;

Απολαμβάνω να βλέπω παλιές ταινίες και να διαβάζω νεολληνική λογοτεχνία του 19^ου αιώνα. Ξανά και ξανά! Την Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη υπολογίζω ότι θα πρέπει να την έχω διαβάσει τουλάχιστον 4 φορές!

10. Σου αρέσουν οι αλλαγές ή προτιμάς τα ασφαλή και γνώριμα πράγματα και καταστάσεις; Παίρνεις ρίσκα; Θα έκοβες πχ πολύ διαφορετικά τα μαλλιά σου ποτέ;

Προτιμώ την ηρεμία και την ασφάλεια. Θέλω να ξέρω πού πατώ και πού βρίσκομαι συναισθηματικά, έτσι ώστε να μπορώ να πηγαίνω αργά ένα βήμα παραπέρα. Με τρομάζει οτιδήποτε ξαφνικό που δεν μπορώ να ελέγξω την εξέλιξή του. Έχει τύχει να κάνω πράγματα έξω από τα νερά μου, μόνο όμως όταν είχα δίπλα μου ανθρώπους που μου κρατούσαν το χέρι και τους οποίους εμπιστευόμουν. Σε γενικές γραμμές αποφεύγω τα ρίσκα, γι’ αυτό άλλωστε και θα με δεις να κυκλοφορώ με τα ίδια μαλλιά, τζην, σταράκια από τα φοιτητικά μου χρόνια ακόμα!

11.  Πες μου ποιό είναι το αγαπημένο σου φαγητό και ποιο το αγαπημένο σου μέρος!

Δε αντιστέκομαι με τίποτα στη φάβα με κάπαρη και φρεσκοφουρνιστό ψωμάκι. Αν μάλιστα μπορούσα να τα απολαύσω στο λιμάνι των Χανίων με θέα τη Φορτέντζα θα ήμουν ο ευτυχέστερος άνθρωπος του κόσμου!

12.  Ποιοι είναι οι άνθρωποι που αγαπάς και που συμπορεύεστε μαζί; Τι σας δένει;

Έχω πλέον λίγους ανθρώπους στους οποίους έχω αδυναμία και ξέρω μετά από τόσα χρόνια με κλειστά μάτια ότι μπορώ να ακουμπήσω. Εξαιρώντας την οικογένειά μου, η αγαπημένη μου φίλη Στεφανία, ο Γιάννης από τα σχολικά μου χρόνια και ο Δημήτρης είναι άνθρωποι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά σημαντικοί στην δική μου καρδιά. Μας ενώνει η τρέλα, το χιούμορ την ίδια στιγμή που διαφέρουμε σε χίλια άλλα σημεία! Τους επιθυμώ συχνά, ενώ έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου για το 2019  πέρα από πολλές περισσότερες ώρες που θέλω να τους αφιερώσω, να επιτρέψω και σε άλλους ανθρώπους να μπουν μέσα στην καρδιά μου. Η αγάπη όταν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται!

13.  Η ΑcroΥoga σε φέρνει σε επαφή με φόβους σου, τεντώνει σαν σκοινί τις δυνατότητές σου, σου θυμίζει αυτά που μπορείς να κάνεις και δεν το ξέρεις, φωτίζοντάς σου τα όρια που νομίζεις ότι δεν μπορείς να ξεπεράσεις τη στιγμή ακριβώς που το σώμα είναι ήδη στη ροή και τα υπερπηδά. Είναι επίσης χαρά, παιχνίδι και σύνδεση με τον Άλλον που δεν είναι παρά ένας καθρέφτης μας. Σίγουρα και πολλά ακόμα. Αυτή είναι μια πολύ πρόχειρη και θεωρητική δική μου ανάγνωση, έχοντας ασχοληθεί για 20 χρόνια με τη γιόγκα, όχι όμως με την acro.

Τι είναι η ΑcroΥoga για εσένα, τι μπορεί να προσφέρει σε εμένα και στον καθένα και πες μου αλήθεια, πώς είναι η ζωή όταν την περνάς για τόσες ώρες ανάποδα;!

Αν θα έπρεπε κάπως να ορίσω την πρακτική της AcroYoga θα χρησιμοποιούσα μονάχα τη λέξη «Σύνδεση». Συνδεόμαστε και επικοινωνούμε για να πετύχουμε τις θέσεις, γεγονός το οποίο είναι και ο επιφανειακός στόχος. Ο βαθύτερος είναι να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με άλλα άτομα και σώματα. Να ακούσουμε και να ακουστούμε. Συνεπώς πρόκειται για μία συλλογική διαδικασία στην οποία ο ασκούμενος μαθαίνει να παίζει, να τρέχει, να εκφράζεται, να συγκεντρώνεται, να κάνει νέους φίλους και να σέβεται, όπως όταν ήταν παιδί. Με λίγα λόγια ενώ μικροί ανακαλύπταμε τον κόσμο των μεγάλων διαβάζοντας ή μαθαίνοντας την προπαίδεια για παράδειγμα, τώρα επιστρέφουμε στον κόσμο των παιδιών με παιχνίδια, τραγούδια, χορό και ακροβατικές θέσεις. Από εκεί και ύστερα αν κάποιος επιθυμεί να το δει ακόμα πιο σωματικά και να εντρυφήσει στο πλέον ακροβατικό κομμάτι τότε μιλάμε περισσότερο για fitness και χρειάζεται να μπει στη διαδικασία συστηματικών προπονήσεων. Προσωπικά με γοητεύει περισσότερο το κομμάτι της σύνδεσης και του community building, αλλά ποτέ δεν θα πω όχι και σε μία σούπερ δυναμική προπόνηση!! Λατρεύω τις προπονήσεις με το ζευγάρι μου, καθώς εκεί αποσυμπιέζομαι από όλη την ένταση της ημέρας και δεν θα σου κρύψω ότι τις περιμένω πώς και πώς. Όλα δουλεύονται με υπομονή και ηρεμία. Οι «περίεργες» αυτές θέσεις μου έδωσαν την ευκαιρία να δω τη μηχανική τους από μέσα, να πέσω, να εξετάσω με προσοχή τι είναι αυτό που με κρατάει πίσω ώστε να δουλέψω και να επιμείνω. Μελέτη, αγάπη και χρόνος χρειάζεται!

14.  Με τον διαλογισμό τι σχέση έχεις;

Στοιχεία άρρηκτα συνδεδεμένα είναι η αναπνοή με τον διαλογισμό στα μάτια μου. Διαλογίζομαι κάθε που επιστρέφω στην αναπνοή μου. Σε κάθε δυνατό μέρος, πχ στο γραφείο, στα ψώνια… Επειδή ούτως ή άλλως κάθε πρωί ξυπνώ αρκετά νωρίς, έχω καθιερώσει ένα δεκάλεπτο να κάθομαι σε σιωπή και να παρατηρώ την αναπνοή μου. Ασφαλώς οι σκέψεις έρχονται. Επανερχόμενη ωστόσο στην αναπνοή, γυρίζω στο παρόν και στρέφω την προσοχή μου προς τα μέσα.

15.  Πες μου τι χρώμα και τι άρωμα έχει η ζωή σου στο τώρα καθώς και τι ποθεί η καρδιά σου για το αύριο!

Χρώμα ροζ γιατί μου αρέσει που τα βλέπω όλα ρομαντικά, ακόμα και τα ζόρια.

Άρωμα γιασεμί, όπως την κολώνια που μου έβαζε η γιαγιά μου μικρή. Μάλλον για να μην ξεχάσω ποτέ όσα αγαπώ.

Εντελώς ειλικρινά η πρώτη και τελευταία λέξη που έρχεται στο μυαλό μου είναι  Υγεία. Σωματική και ψυχική.

16.  Πες μου ό,τι θέλεις, κάτι δικό σου, για το τέλος.

             Μικρή η ζωή για να χωρέσει μέσα μας οτιδήποτε άλλο εκτός από αγάπη και 

             συγχώρεση.

Ευχαριστώ πολύ Αρετούλα μου που μοιράστηκες μαζί μας κομμάτια από τις σκέψεις, το χρόνο, τα συναισθήματα, τον εαυτό σου τον ίδιο!

***

Την Αρετή μπορείτε να την βρείτε σε instagram & facebook εδώ και εδώ.

***

Σας φιλώ,

αμελί ❤