Αποχαιρετώντας το 2016

Οι σκέψεις μου, καθώς το 2016 αποχωρεί...
Ένα σφιχτό πλέγμα από εικόνες, λέξεις, λόγια, συναισθήματα, απόψεις, αναμνήσεις, στιγμές, λύπες, χαρές, χαμόγελα, γέλια, αγωνίες, κούραση, αγκαλιές, φιλίες που άνθισαν, άνθρωποι που ήρθαν για να μείνουν, εσωτερική αναμόχλευση, βουτιά στα βαθιά, ήλιος, θάλασσα, λουλούδια, κύματα, κοχύλια, θροϊσματα φύλλων, χιονονιφάδες, δυνατοί άνεμοι, ταρακουνήματα....βουνά που ανέβηκα και άλλα που κατέβηκα κατρακυλώντας απαλά σαν πούπουλο, όνειρα που πραγματοποίησα και άλλα που παραμονεύουν ακόμα, δάκρυα που κύλησαν και άλλα που δεν έχουν καταφέρει να βρουν το δρόμο τους, πίστη και θεραπεία, ψυχή και καρδιά, κλείσιμο του διακόπτη στο νου, άσανας στη γιόγκα που κρατούν μια αιωνιότητα και μια μέρα μέσα σε μια στιγμή και μια αναπνοή, διαλογισμός, κεριά, τα παιδιά μου, ο σύντροφός μου, η ζωή μας, η ζωή μου, δώρα υλικά και άυλα, όλα τους σε θαυμαστή αφθονία, υγεία, δύναμη, σοφία, ελευθερία......η 'λίστα' όλων αυτών που περικλείονται στη χρονιά που φεύγει δεν έχει τελειωμό. Αποτελεί έναν κύκλο, όπως άλλωστε είναι και η ζωή μας η ίδια. Ένας αέναος κύκλος γεμάτος με χιλιάδες μικρά και μεγάλα καθημερινά θαύματα που περιμένουν την παρουσία μας στο τώρα για να τα παρατηρήσουμε, να τα ζήσουμε, να τα συνειδητοποιήσουμε, να τα ευχαριστηθούμε, να διδαχθούμε από αυτά και γεμάτοι και πλήρεις να προχωρήσουμε μπροστά.

***

Είναι ίσως η πρώτη χρονιά που δεν αδημονώ να φύγει η προηγούμενη, ώστε να έρθει η επόμενη για να με σώσει. Μεγάλωσα αρκετά και προχωρώ όλο και πιο βαθιά στο θεραπευτικό μονοπάτι για να μπορώ να καταλαβαίνω πλέον ότι όλο αυτό δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση, μιας που το μόνο που υπάρχει είναι το εδώ και τώρα, όπως και αν είναι αυτό, και ό,τι χρειαζόμαστε, ό,τι θέλουμε, ό,τι είναι να είναι για εμάς βρίσκεται εδώ και τώρα, μπροστά μας, στα χέρια μας και μέσα μας, πουθενά αλλού, σε κανέναν άλλον, σε καμία επόμενη ώρα, μέρα, μήνα, στιγμή, σε κανέναν επόμενο χρόνο. Έχουμε ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε και τα πράγματα είναι ακριβώς αυτά που χρειαζόμαστε να είναι τη δεδομένη χρονική στιγμή του τώρα. Η αληθινή, βιωματική και όχι απλά θεωρητική, συνειδητοποίηση αυτή, που ήρθε μετά από αρκετή προσωπική δουλειά, που βέβαια εξακολουθώ να καλλιεργώ, με έκανε έναν άνθρωπο πιο παρών, πιο συνειδητό, έναν άνθρωπο με μεγαλύτερη επίγνωση και σίγουρα έναν άνθρωπο περισσότερο ευτυχισμένο και χαρούμενο.
Έτσι λοιπόν, αποχαιρετώ με χαμόγελο το 2016, πλημμυρισμένη με τεράστια ευγνωμοσύνη για όσα τόσο απλόχερα μου προσέφερε, για όσα μου έμαθε, για τα σημεία στα οποία με οδήγησε βήμα-βήμα, για τις υπέροχες στιγμές μα και για τις δύσκολες, μέσα από τις οποίες άντλησα άπειρη δύναμη ψυχής, για κάθε τί μεγάλο και μικρό, εύκολο ή δύσκολο, χαρμόσυνο ή λυπηρό, τα αγκαλιάζω όλα αυτά και εστιάζω σε όσα με προχωρούν και μου δίνουν φτερά, απελευθερώνοντας όσα με τραβούν πιο κάτω από το απαραίτητο κάτω.

Αντίο 2016, σε αγαπώ και σε ευχαριστώ και δε θα σε ξεχάσω ποτέ. Με βοήθησες να πιστέψω κι άλλο στα θαύματα και κυρίως στον ένα και μοναδικό άνθρωπο που μπορώ ποτέ να '(κατ)έχω'-τον εαυτό μου.

Είθε να είναι το 2017 μια ακόμα χρονιά λουσμένη στο φως, ένα φως τόσο διάχυτο και λαμπερό, ικανό να απαλύνει κάθε σκιά, να χαϊδέψει κάθε σκοτάδι, να θεραπεύσει κάθε πληγή, καινούρια ή και παλιά.

Να είστε όλοι όπως επιθυμείτε και να έχετε μια νέα χρονιά γεμάτη από εσάς, με ανοιχτή καρδιά για ό,τι έρθει στο δρόμο σας!


Σας φιλώ, xoxo & stay inspired!
Namaste


FACEBOOK

INSTAGRAM