Ο μαγικός κύκλος


Έχετε σκεφτεί ποτέ, εσείς οι γυναίκες ιδιαιτέρως, την έννοια της λέξης 'κύκλος', το ρόλο που παίζει και τη σημασία της για την ύπαρξή σας;

Η ζωή μας όλη είναι ένας κύκλος. Στη φύση όλα κάνουν κύκλους. Εμείς οι ίδιοι είμαστε μέρη του κύκλου. Ή είμαστε ο ίδιος ο κύκλος. Ο κύκλος της Σελήνης σχετίζεται άμεσα με τον έμμηνο κύκλο στο σώμα μας. Όλα κάνουν τον κύκλο τους, έρχονται, παρέρχονται, ξεκινούν, 'τελειώνουν' και ξαναρχίζουν σε μια αέναη πορεία, ένα κυκλικό ταξίδι στο Άπειρο και το Άπαν, ένα ταξίδι χωρίς πραγματικό τέλος.

Εμείς οι γυναίκες είμαστε συνυφασμένες με την έννοια του "κύκλου". Κυοφορούμε και δίνουμε ζωή μέσα από έναν κύκλο, τον αναπαραγωγικό κύκλο μας ή αλλιώς τον κύκλο της αγάπης. Ακόμα και η κοιλιά μας που φιλοξενεί τα μωρά μας, το σχήμα του κύκλου έχει. Τα μωρά γεννιούνται, μεγαλώνουν, γεννάνε τα δικά τους μωρά και γίνονται και αυτά αναπόσπαστα κομμάτια του Μεγάλου Κύκλου της ζωής μας.
Με τη μητρότητα συχνά, και ειδικά στην αρχή, η αίσθηση του "κύκλου" στενεύει. Βιώνουμε πολλές φορές τη μοναξιά, την απομώνωση, την ψυχική εξάντληση της ρουτίνας με τα μικρά αυτά πλάσματα που έχουν τόσες ανάγκες και απαιτήσεις από εμάς. Καταλαβαίνουμε ότι η ζωή μας, με το που γεννάμε, μέσα σε μερικές ώρες μόλις, έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί και αυτό μας ζορίζει, μας θλίβει, μας τρομάζει. Γιατί όσο καλά προετοιμασμένη και να είναι μια γυναίκα για να γίνει μητέρα, ποτέ στη πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι αρκετά προετοιμασμένη, μιας που η θεωρία της μητρότητας και της γονεϊκότητας απέχει χιλιόμετρα και μίλια μακριά από την πράξη. 
Είναι αυτή λοιπόν η κατάλληλη στιγμή για να ανοίξει ο κύκλος. Ή μάλλον η στιγμή για να δημιουργηθεί εκ νέου ένας κύκλος, αλλιώτικος από τους άλλους. Ένας κύκλος γυναικών που αλληλοστηρίζονται μέσω του μοιράσματος των συναισθημάτων, βιωμάτων, σκέψεων, ανησυχιών, αγωνιών αλλά και της χαράς που εμπεριέχεται στη μητρότητα. Ένας κύκλος αγάπης, σύνδεσης και επαφής που λειτουργεί ως ασπίδα, ως φυλαχτό, ως στήριγμα.

Να διευκρινίσω εδώ πως αυτό για το οποίο μιλάω δεν είναι βέβαια μια παρεούλα για εμάς τις μαμάδες, μια μαμαδοπαρέα, ή απλά εμείς και οι φίλες μας που μαζευόμαστε για καφέ/τσάι/συμπάθειο/κους κους, χωρίς διόλου να τα υποτιμώ όλα αυτά φυσικά. Απλώς εδώ γράφω για κάτι τελείως διαφορετικό. Κάτι που υπήρχε σε παλαιότερες μορφές κοινωνιών όπου οι άνθρωποι ζούσαν με μια άλλη φυσική εγγύτητα και άρα η στήριξη αυτή ήταν, εν μέρει έστω, δεδομένη. Ζωή σε κοινότητες, κοινόβια, πιο κοντά στη φύση, ζωή σε φυλές, και γενικά πολλά και διάφορα -αλλιώτικα από αυτό που γνωρίζουμε εμείς τώρα- μοτίβα ζωής, αλλιώτικες μητρικές εμπειρίες, άλλη αίσθηση, άλλα συναισθήματα, κύκλοι γυναικών όχι ως κάτι που έπρεπε να δημιουργηθεί αλλά ως κάτι φυσικό και δεδομένο για την επιβίωση την ίδια. 
Η ανάγκη αυτή προκύπτει ολοένα και εντονότερα και στη σύγχρονη αστική κοινωνία, όπου η γυναίκα που γίνεται μητέρα, ακόμα και η πιο κοινωνική, εύκολα απομονώνεται και κλείνεται στο διαμέρισμά της, με λίγες επαφές με τον "έξω κόσμο" και με την ανάγκη της για σύνδεση και στήριξη, όχι από οποιονδήποτε αλλά από γυναίκες σε παρόμοια με εκείνη φάση, να γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.

***

Στο διάστημα που ακολούθησε την εκπαίδευσή μου ως βοηθός μητρότητας έχτισα και εγώ τον δικό μου κύκλο γυναικών, μια ομάδα 8, πλέον, γυναικών που βρισκόμαστε για να συνδεθούμε και να μοιραστούμε το πού βρίσκεται η κάθε μια στη δεδομένη φάση της ζωής της, να ακούσουμε και να ακουστούμε, να βρουν οι έγνοιες, οι αγωνίες και τα δύσκολα συναισθήματά μας απάγγιο, ένα μέρος να ακουμπίσουν με εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Και ναι, είναι μεγάλη ανακούφιση όλο αυτό. Είναι γιατρικό, είναι θεραπεία. Για εμένα, για εκείνες, για τα παιδιά μας. Είναι μια σχέση που χτίζεται και που μόνο να δώσει έχει. Σχέση που χτίζεται από τον κύκλο και συντηρείται και καλλιεργείται μέσω αυτού.
Είναι μαγικός ο κύκλος και όσες δεν το έχετε βιώσει σας προτρέπω να το σκεφτείτε. Είναι ένα μαγικό "κάτι" μεταξύ γυναικών που δημιουργείται από εμάς για εμάς, κάτι που ξεκινά από εμάς και επιστρέφει πάλι σε εμάς, έχοντας κάνει τον...κύκλο του! Και όλο αυτό δεν τελειώνει, αλλά υφαίνεται και υφαίνει, γεμίζει και πλουτίζει, ανακουφίζεται και ανακουφίζει, ενδυναμώνεται και ενδυναμώνει, συνεχίζεται και συνεχίζει, γίνεται παράδοση, κληρονομιά και παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.


Σας φιλώ, xoxo & stay inspired!
Namaste




Σχόλια

  1. Χαίρομαι που ειμαι κομμάτι αυτού του κύκλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολυ μου αρεσε το κειμενο σου! κριμα που δεν μπορουμε να τα λεμε και στην καθημερινοτητα. ευτυχως υπαρχει το διαδυκτιο και με βοηθα να φτιαξω και εκει εναν κυκλο με αξιολογα ατομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία! Να το προσπαθήσεις (δεν ξέρω πού βρίσκεσαι, πού μένεις) και να φτιάξεις έναν τέτοιο δικό σου κύκλο, είναι βάλσαμο! φιλάκια!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου