Modus Vivendi

Κρατώντας ένα χαμηλό προφίλ και όντας σε μια πιο σιωπηλή διάθεση, σίγουρα όσον αφορά το μπλογκ τουλάχιστον, άνοιξα σήμερα το κουτί της έμπνευσής μου και άναψε σαν φωτάκι ένα και μοναδικό "πράγμα"- Το Modus Vivendi, ένα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα, ενός από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές όλων των εποχών. Του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου, ενός ανθρώπου που 'πλήρωσε' την διαφορετικότητά του με μια ζωή και διαδρομή μοναχική ως το τέλος της.

Το Modus Vivendi του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου είναι από την ποιητική του συλλογή με τίτλο "Ο Δύσκολος Θάνατος".

Περισσότερα για τον ποιητή μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

http://www.e-poema.eu/poem.php?id=45


Υπάρχει επίσης και ένα τραγούδι σε στίχους και μουσική του Διονύση Σαββόπουλου, αφιερωμένο στον Ασλάνογλου, "Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη". Επειδή όμως ο ποιητής είχε με τον τρόπο του δηλώσει σε συνέντευξή του ότι δεν θα ήθελε να συνδεθεί με το συγκεκριμένο ή και με άλλα τραγούδια του γνωστού συνθέτη-στιχουργού-ερμηνευτή, αποφάσισα να μην το βάλω και εγώ στην ανάρτησή μου αυτή.

Modus Vivendi

Ν'αφήνεσαι ράθυμα στο ρεύμα της θάλασσας, να λιμνάζεις

σε τόπους που πρόσκαιρα αγάπησες ή ν'αναλώνεσαι

διαγνώνοντας άσκοπα αθεράπευτες περιπτώσεις

Να προσμένεις μιαν άνοιξη πως τάχα πλησιάζει

με τη νωχέλεια ηλιόλουστης μέρας που ξάφνου ναυάγησε 

μες στις κατάφωτες παραθαλάσσιες κωμοπόλεις

Να 'σαι κατάμονος κι όμως κρυμμένος σε χίλιες καρδιές

να περάσεις στο αίμα αυτών που σ'αγκάλιασαν πρόσκαιρα

να πληθαίνεις

Σας φιλώ, xoxo & stay inspired!

Namaste

FACEBOOK

INSTAGRAM