The Blue Post

Αφορμή αυτού του μπλε ποστ στάθηκε η παρακάτω φωτογραφία μιας πολύ καινούριας φίλης, της Βίκυς. Μια φωτογραφία κάπου στο κέντρο της Αθήνας ενός αγνώστου, για μένα, σπιτιού που όμως κέρδισε την προσοχή μου. Ο λόγος, αυτό το συγκεκριμένο μπλε χρώμα στους τοίχους του. Σκέφτηκα μεσημέρια καλοκαιριού στη δροσιά αυτής της μπλε αυλής με ησυχία, βιβλία και μια παγωμένη λεμονάδα...

Έπειτα, γύρισα πίσω αρκετά χρόνια, στην αγάπη μου για τον μεγάλο μαιτρ του μπλε, τον Marc Chagall. Στους πίνακές του όλα αιωρούνται σαν σε μια απέραντη μπλέ 'λίμνη΄ αγάπης θαρρείς, άνθρωποι, ζευγάρια, νύφες και γαμπροί, εραστές, μουσικοί, γέροι, παιδιά, ζώα, σπίτια, όλα ίπτανται και συνδέονται μεταξύ τους μέσω της μπλε μεταμορφωτικής δύναμης, της Αγάπης.

Μετά από αυτό το νοσταλγικό βύθισμα στον αγαπημένο Chagall των φοιτητικών μου χρόνων, σκεπτόμενη έννοιες και πράγματα που απασχολούν την τώρα ζωή και καθημερινότητά μου, μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα του μπλε σπιτιού μιας άλλης μεγάλης μου αγάπης, γυναίκας και προσωπικότητας που θαυμάζω, της Frida Kahlo. Το μπλε σπίτι της Frida είναι πλέον μουσείο στο Coyoacan της Πόλης του Μεξικού και σημείο της γης που ονειρεύομαι να επισκεφτώ σε κατάλληλο για εμένα χωροχρόνο.

Είναι βέβαια και το παρακάτω βιβλίο που χωρίς ακριβώς να έχω ακόμα καταλάβει το πώς και το γιατί, μου είχε κάνει εντύπωση καθώς το διάβαζα, έχοντας και αυτό το μπλε ως το σημείο αναφοράς του. Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται μάλιστα, τί 'παράξενο' (!) στο Μεξικό!!

"Αγαπούσε το μπλε του σαν να ήταν το πεπρωμένο του. Και χωρίς αμφιβολία ήταν το πεπρωμένο του. Έπρεπε να το ανακαλύψει. Στο τέλος βρίσκει κανείς αυτό που του ανήκει".

Είναι και η καινούρια μπλε πουά πιτζάμα της κόρης μου, κάτι όμορφα μπλε μπωλ που είδα στο blog της φίλης μου της Ζωής, το αξέχαστο και λατρεμένο μπλε στα παραδοσιακά πλακάκια -Iznik Tiles- της Πόλης και βέβαια το μπλε της θάλασσας που μας προσμένει, καθώς το καλοκαίρι βρίσκεται πια μόνο ένα βήμα μακριά μας.

Το μπλε χρώμα συχνά συνδέεται με τη μελαγχολία (εξού και η προέλευση του ονόματος της μουσικής Blues), μια συναισθηματική κατάσταση η οποία στη φάση ζωής που βρίσκομαι δεν έχει πολλά να μου πει ούτε και -ευτυχώς- με πολυεπισκέπτεται. Κόντρα, λοιπόν, σε αυτήν την παραδοσιακή σύνδεση, το αποτύπωμα του χρώματος αυτού μέσα μου ήταν πάντα ανακουφιστικό και συνυφασμένο με μια αίσθηση γαλήνης, αγάπης και πληρότητας.
Δεν πιστεύω στην τύχη και άρα ούτε και στο ότι όλοι οι παραπάνω συσχετισμοί ή συνειρμοί είναι τυχαίοι. Μου είναι πλέον εύκολο να διακρίνω τις 'λεπτές γραμμές', τα ΄ψιλά γράμματα' ή αλλιώς ό,τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις λέξεις, τις εκφράσεις, τα φανερά νοήματα, τα βλέμματα, τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Οι ενέργειες που διακινούνται μεταξύ ανθρώπων, πραγμάτων, ψυχών, συναισθηματικών φάσεων, γεγονότων, σχέσεων αποτελούν για εμένα τη μεγαλύτερη σπουδή της ζωής μου τώρα και από πάντα.

Είναι, ωστόσο, τόσο πολύ Άνοιξη πλέον που προτιμώ να σταματήσω εδώ και να σας αφήσω να βυθιστείτε και εσείς σε αυτό το μαγευτικό μπλε της αγάπης, χωρίς πολλά ακόμα λόγια. Ο καθένας μας βρίσκεται, άλλωστε, στον δικό του παράξενο μεταβατικό -ή και όχι- ρυθμό, χορεύει στον δικό του μοναδικό σκοπό, αυτόν τον αναγεννησιακό πραγματικά μήνα, τον υπέροχο μπλε, φωτεινό Μάϊο!

σας φιλώ, xoxo & stay inspired!
Namaste