Όλα του καλοκαιριού τα δύσκολα…


Γειά σας και χαρά σας!

Εύχομαι το ποστ αυτό να σας βρίσκει σ’άλλη γη, σ΄άλλα μέρη, σε κάποια παραλία αραγμένους με το σώμα βαρύ στην καυτή άμμο, σε κάποιο ερημικό ή πολύβουο νησί (δεν έχει σημασία, you name it!), στα χωριά, τα βουνά και τα όρη, στα καράβια, στα καΐκια και στα αεροπλάνα, στις δροσερές πλατείες και στα ταβερνάκια πάνω στο κύμα ή όπου και όπως τελοσπάντων εσείς θέλετε! Εμένα πάντως το ποστ με βρίσκει στην Αθήνα ακόμη, ασθμαίνοντας και βαρυγκωμώντας ολίγον τι και γκρινιάζοντας ολίγον τί περισσότερο τις τελευταίες αυτές ημέρες πριν τις καλοκαιρινές διακοπές. Τις μέρες αυτές που όλη η κούραση της χρονιάς βγαίνει στην επιφάνεια με τον εκνευρισμό, τις εντάσεις και τις γκρίνιες στο τέρμα. Και τις αναποδιές βεβαίως βεβαίως! Χτες πχ μας χάλασε το πλυντήριο ρούχων (γιατί παρακαλώ πάντα μα πάντα όλα αυτά χαλάνε τη στιγμή που τα χρειάζεσαι περισσότερο;;! ρωτώ το σύμπαν!) και μου έπεσε, πάνω στη βιασύνη μου να συμμαζέψω, και ένας τεράστιος βαρύς μαγνητικός χάρτης της Ισιδώρας στο πόδι (ΑΟΥΤΣ) και οκ, δεν περιγράφω άλλο…

Γιατί, αν όχι όλοι, τότε σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε τόση εξάντληση κατά τις προ διακοπών ημέρες του καλοκαιριού; Μα γιατί όλο το χρόνο είμαστε, σαν τα εργατικά μυρμήγκια, με τα κεφάλια μέσα, στην κυριολεξία. Γιατί τρέχουμε από εδώ και από εκεί σα σβούρες και ησυχία πουθενά δεν βρίσκουμε. Γιατί οι απαιτήσεις της καθημερινότητας αυξάνονται και πληθύνονται και μας επιβάλλονται τόσο σθεναρά που χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να τα φιλτράρει κανείς όλα αυτά και να κρατήσει μόνο τα απόλυτως απαραίτητα, πετώντας από πάνω του βάρη περιττά και ανούσια, κουτάκια και ‘πρέπει’. Ακόμα και η προσπάθεια αυτή η ίδια για φιλτράρισμα μας εξαντλεί, μας απομυζά, μας ρουφά μεγάλο μέρος της ζωτικής μας ενέργειας. Και φτάνουμε στο καλοκαίρι και όσο μένουμε στα ίδια, στα σπίτια, τις πόλεις, τις δουλειές μας, τα τρεχάματα, τα από εδώ και από εκεί σκορπίσματα, τόσο σκορπάμε κι άλλο την πολύτιμη ενέργειά μας και τόσο τελειωμό και σταματημό όλος αυτός ο αγώνας δρόμου μοιάζει να μην έχει. Μήπως, για να τα αντιπαρέλθουμε όλα αυτά, μπορούμε να πάμε όλοι και πάντα διακοπές και ακόμα περισσότερο τις διακοπές των ονείρων μας; Φυσικά και όχι, φυσικά και οι διακοπές είναι είδος πολυτελείας μάλλον σήμερα και κάτι για το οποίο καλό θα είναι να νιώθει κανείς μεγάλη ευγνωμοσύνη. Όσοι λοιπόν πηγαίνουμε και μπορούμε να πηγαίνουμε ακόμα διακοπές έχουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία να κάνουμε μια ολική παύση από όλον αυτόν τον αλαλαγμό που μας καταδιώκει στην καθημερινότητά μας. Μια παύση και λίγη σιωπή. Να αφομοιώσουμε πράγματα, να νιώσουμε, να συνδεθούμε και να σταματήσει ο νους μας να κυριαρχεί στο συναίσθημα, να σταματήσει να μας διαφεντεύει, να ησυχάσει μαζί με εμάς και εκείνος.

Αλλά και όσοι μένουν «πίσω», ναι, μπορούν και αυτοί να κάνουν διακοπές. Διακόπτοντας απλώς όλα όσα κάνανε, τα βαριά και ασήκωτα, κάνοντας ένα άλλο, διαφορετικό πρόγραμμα από το συνηθισμένο, ανακαλύπτοντας όμορφα μέρη στην πόλη, βολτάροντας, διαβάζοντας, δημιουργώντας. Γιατί για όλους μας ανεξαιρέτως υπάρχει το δικαίωμα στο καλοκαίρι, στην ανάπαυλα και στο ‘σταμάτημα’ από όλα, είτε βρισκόμαστε στην εξοχή, είτε στην πόλη.
Ας αφήσουμε λοιπόν αυτή την κούραση να πάρει και εκείνη τη θέση της, να υπάρξει και να εκφραστεί και ας αφεθούμε απλώς. Ας σταματήσουμε ό,τι κάναμε και ας κάνουμε κάτι άλλο ή ακόμα καλύτερα ας μην κάνουμε πολλά-πολλά, ιδανικά ας μην κάνουμε ακόμα και τίποτα! Να αναπνέουμε αρκεί. Να εκπνέουμε τα βάρη για να τα πάρει το ζεστό αεράκι του Αυγούστου που καταφθάνει και να εισπνέουμε την αγάπη που αντηχεί ολόφωτη και λαμπερή σε τούτη την υπέροχη εποχή του χρόνου, το Καλοκαίρι.



Σας φιλώ, xoxo & stay inspired!

Namaste





Σχόλια

  1. Υπέροχο, πόσο καλά τα είπες! Ας ξεκουραστεί ο καθένας όπως και όσο μπορεί, απ'όπου μπορεί, γιατί η 'ρομποτοποιημένη' (πως μου ρθε δεν ξέρω, αλλά βγάζει το νόημα του) καθημερινότητα είναι μια τρέλα!! Άλλοτε πιο γλυκιά, άλλοτε όχι, αλλά πάντοτε μια τρέλα! Άμα σκεφτω ότι μένει ένας μηνας καλοκαίρι με πιάνει κοκομπλόκο χαχα.... Μόνο καλές διακοπές τώρα όμως! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι ακριβώς Πόλα μου! Στο χέρι μας είναι βέβαοα να μην είναι μια τρέλα η ζωή μας αλλά από την άλλη όλοι παρασυρόμαστε με και από τα τρέχοντα. Τώρα το καλοκαίρι μπορούμε να τα αφήσουμε για λίγο όλα πίσω... Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Ναι ναι! Μας πιάνει μια τρέλα πριν φύγουμε διακοπές, ανεξήγητη!!!!! Και ο άτιμος ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα το καλοκαίρι. Κάτι μας κάνει το σύμπαν λες;;;;
    Σίγουρα πάντως είτε πάμε, ειτε δεν πάμε διακοπές πρέπει να κατεβάσουμε ρολά, να απεξαρτηθούμε απο σόσιαλ μίδια και να απολαύσουμε ήλιο θάλασσα ή βουνό. Περι ορέξεως....
    Αν δεν έφτιαξες το πλυντήριο, έχω μαγικό μάστορα πολύ ικανό και οικονομικό που με έχει ξελασπώσει πολλάκις! Μέχρι και ανάρτηση του έχω αφιερώσει! Τον εχω συστήσει σε δεκάδες φίλες μου και με ευγνωμονούν. Θα σου στείλω το κιν του!!
    Φιλιά πολλά Δανάη μου!!! Σου εύχομαι να περάσεις μαγικά και ξέγνοιαστα αυτο το καλοκαίρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν το φτιάξαμε ακόμα το πλυντήριο και δε βλέπω να προλαβαίνουμε πριν τις διακοπές, αν ο καλός μου δεν καταφέρει και αυτή τη φορά να το επισκευάσει μόνος του όπως την προηγούμενη τότε θα σκεφτώ σοβαρά τον μαστορά σου, χαχα!!!! θα μιλήσουμε :-* όσο για τα υπόλοιπα θα προσπαθήσω και γω να κατεβάσω τα ρολά όσο μπορώ χεχεχε!!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου